Monthly Archives: September 2006

English นอกตำรา 2

ปัญหาหลักของ การใช้ภาษาอังกฤษ (ในฐานะของคนไทย) มีอยู่ 2 ข้อหลักๆ 1 ใช้คำผิด 2 ฟังไม่รู้เรื่อง ถ้าเราใช้คำผิด ฝรั่งก้อจะเเปลเจตนาของเรา ผิดๆถูกๆ และ ถ้าฟังไม่รู้เรื่อง อันนี้ ยิ่งไปกันใหญ่เลย   ผมเคยได้ยิน คนไทยชอบใช้คำบางคำ ที่มีความหมายผิดๆ ซึ่งอาจจะทำให้ ฝรั่งคู่สนทนา งง ไปเลย ไม่ก็โกรธ  เช่น คำว่า nevermind ไม่รู้ทำไมชอบพูดกันจัง มันไม่ได้เเปลว่า "ไม่เป็นไร" นะครับ มันเเปลว่า "ช่างเเม่ง" เป็นคำที่เอาไว้ใช้พูด ในตอนที่ไม่พอใจซะมากกว่า ถ้าคุณจะบอกว่า ไม่เป็นไร ผมเเนะนำให้ใช้ … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

เเต่งเพลง

สมัยที่ผมเรียน ประถม -มัธยม ผมถือว่า เป็นคนเจ้าบท เจ้ากลอนคนนึง เเต่งทีไร โดนทุกที (โดนด่านะ เพราะส่วนใหญ่ จะเป็นกลอนสำหรับอำเพื่อน)ผมถนัดพวก กลอนหก กลอนเเปด ประกอบกับว่า เป็นนักอ่านมาตั้งเเต่เด็กๆ มันก็ยิ่งทำให้ ผมเเต่งกลอนได้พริ้วเข้าไปใหญ่ เวลาเเต่งกลอนในชั่วโมงภาษาไทยทีไร ผมได้คะเเนนเต็มทุกที   จนวันนึง ผมเกิดย่ามใจ คิดว่าตัวเองคงจะเเต่งเพลงได้เช่นกัน ผมลงทุนซื้อ เครื่องอัดเสียง 4 track มาเครื่องนึง เเละลองลงมือทำดู ปรากฏว่า ทำได้เเค่ทำนอง เเถมเครื่องอัด 4 track ระบบ คาสเซ็ท มันก็ช่างห่วยเเตกเหลือเกิน เพราะมันรับความถี่สูงๆ หรือ sound … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

รัฐประหาร (coup)

นี่คือ การเมืองเเบบไทยๆ ของเเท้ รัฐประหาร>>>>ยึดอำนาจเบ็ดเสร็จ>>>>จัดตั้งรัฐบาล>>>ประชาชนประท้วง>>>>>เเละ คนเรือนเเสนไปรวมตัวกันที่ ราชดำเนิน วงจรอุบาทว์นี้ ไม่เคยจางหายไปจากวิถีชีวิตคนไทย…เมื่อซักไม่เกินสิบปีก่อน ผมจำไม่ได้ว่าใครที่เอ่ยขึ้นมาว่า "ต่อไปนี้ ทหารจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมือง"เเละ ผมก็ดันเสือกเชื่อในวาจาสัตย์ ของ ชายชาติทหาร อย่างไรก็ดี…หัวหน้าคณะปฏิรูปชุดนี้ ไม่ใช่บุคคลที่เอ่ย ประโยคนั้นออกมา  ดังนั้น ท่านไม่ผิด????   ผมไม่ชอบ เเม้ว….ไม่ชอบเอาซะเลยล่ะ เเต่…ในความถูกต้องนั้น การเมืองต้องต่อสู้กันในสภา ..นั่นคือ วิธีการของผู้ที่เจริญเเล้ว  เเม้ว่า เเม้ว จะดื้อด้าน ไม่ฟังเสียงใคร เเต่เราก็สามารถที่จะสอยเเม้วลงมารับอาญาเเผ่นดินได้ ….ถ้ารู้เท่าทัน ในสิ่งที่มันทำ ก็เเค่…ไม่ต้องเลือกมันมาเป็นนายก…จบ   เเต่..ในเมื่อเรื่องมันล่วงเลยมาจนป่านนี้เเล้ว เเละ ถ้าคำพูดของชายชาติทหารยังคงเชื่อถือได้ ก็ขอให้ คณะปฏิรูปชุดนี้ … Continue reading

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ลูกน้ำ

ถ้าจะว่าไปแล้ว ผม กับ ลูกน้ำ ดูเหมือน อา กับ หลาน มากกว่า (ดีนะ ไม่ใช่ พี่ กับ น้อง) อายุเราห่างกันเเค่ 21 ปี เรายังเล่นกันได้เหมือนเด็กๆ ไอ้ของบางอย่างที่ลูกน้ำเล่น ผมก็เล่น ทั้ง คอมพิวเตอร์ เเละ MP3 player เอาเป็นว่า เราสองคนพอที่จะปรึกษากันได้ สำหรับของเเบบนี้ ราวกับว่า เราโตมาด้วยกัน   จะว่าไปเเล้วมันก็คล้ายๆอย่างงั้น เพราะชีวิตของผมเริ่มต้น เมื่อผมมีลูกน้ำ   ผมยังคงจำได้ ไม่มีลืม บรรยากาศในตอนที่ ลูกน้ำกำลังจะคลอด …คืนนั้น เป็นคืนฝนตก … Continue reading

Posted in Uncategorized | 3 Comments

….หลังร้าน

  ณ. ตรงนั้น มีต้นโอ๊คสูงใหญ่ ท่าทางจะอายุหลายปี มันเหมือนกับ สัญญานบอกฤดู ในช่วง fall season ใบก็จะเหลืองร่วงหล่น จนกระทั่งหมดต้น ในช่วงหน้าหนาว ต้นโอ๊คต้นนั้นจะดูเหงาๆ ไม่มีนกกามาเกาะ เเละ ดูเผินๆว่าคล้ายๆมันกำลังจะตาย เเต่มันก็ไม่เคยตายซักที    ด้านหลังของต้นโอ๊ค จะเป็นเนินหญ้าเตี้ยๆ สูงราวๆ 20 ฟุต ทอดยาวเป็นเทือกเหมือนกับเป็นเขตเเดนระหว่าง building ของร้าน กับ อพาตเม้นต์ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เวลาที่ผมอารมณ์ไม่สู้จะปลอดโปร่ง ผมมักจะไปยืนเล่นบนนั้น เเต่ก็มีบางครั้งที่ผมนึกคึก ใช้ฝากล่องกระดาษใหญ่ มาทำเป็นบอร์ดสำหรับไถลลงจากเนิน โดยเฉพาะวันที่มีหิมะลง ไม่ใช่เเค่ผม ที่เล่นเเบบนั้น หลายๆครั้งที่ผมเห็นใครบางคน เอา snowboard … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

English นอกตำรา

อันนี้ ผมขอออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้พยายามที่จะบอกว่า ผมเเตกฉานในเรื่องของภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริง ภาษาอังกฤษของผม มันก็เเค่ใช้พูดแบบขอไปที ไปวันๆ เท่านั้น เเต่…คราวนี้ เนื่องจากว่า หลายๆครั้ง ที่ผมหวนนึกถึงตำราภาษาอังกฤษทีผมเคยเรียนที่เมืองไทย มันกลับมีอะไรบางอย่างขัดเเย้งกับ ภาษาอังกฤษที่ผมเจอ (กระทรวงศึกษาฯ ต้องทำอะไรบางอย่างเเล้วล่ะครับ)สิ่งที่ผิดๆหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็น การออกเสียง การใช้คำ หรือ ประโยคที่เหมาะสม รวมไปถึง การใช้ ศัพท์ในภาษาเขียน …สิ่งเหล่านั้น ทำให้ผมงง เอามากๆ เเละ มันก็ทำให้ผมโดนหัวเราะเยาะ หลายๆครั้ง เวลาที่คุยกับฝรั่ง   ตอนเด็กๆ ผมจำได้ว่า ครูเคยสอนให้ผมออกเสียง คำว่า vegetable = วี … Continue reading

Posted in Uncategorized | 2 Comments

ประวัติศาสตร์สอนให้เรารู้ว่า เราไม่เคยเรียนรู้อะไรจากประวัติศาสตร์เลย

วันนี้ เป็นวันที่ 11 กันยา. เมื่อซัก 5 ปีก่อน ตอนเช้าตรู่ ของวันนั้น ผมกำลังเตรียมตัวไปเรียน ทันใดนั้นเอง คุณป้าข้างๆบ้าน เเกก็โวยวายขึ้นมา บอกให้เพื่อนบ้านเปิดทีวี ดูซะ ว่าเกิดอะไรขึ้น……..   september 11 เป็นประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่งซึ่งอเมริกันทั้งประเทศต้องจดจำไว้ นี่คือ โฉมหน้าของการก่อการร้ายยุคใหม่ เป็นปฏิบัติการเพื่อพระเจ้า ของชาวมุสลิม หัวรุนเเรง หรือที่เรียกกันอีกอย่างว่า "จีฮัด" การที่มุสลิมลุกขึ้นมาจับอาวุธเพื่อล้างโลก เป็นเพราะเหตุผลๆเดียว คือ พวกเขาโดนรุกรานมามากพอเเล้ว …เดิมทีเคยอยู่กันอย่างเป็นสุข เเต่เเล้ววันนึง ประเทศมหาอำนาจ อเมริกา กับ อังกฤษ ก็ผลักดันชาวยิวมาตั้งรกรากอยู่ในดินเเดนของพวกเขา ว่าไปแล้ว มันผิดมารยาท … Continue reading

Posted in Uncategorized | 1 Comment

บุหรี่

ผมเริ่มสูบบุหรี่ตั้งเเต่อายุ 14 ถ้านับจากตอนนั้นจนป่านนี้ ผมก็สูบบุหรี่มาเป็นเวลา 21 ปีเเล้ว ผมหัดสูบครั้งเเรกในห้องน้ำของโรงเรียน …อาจจะถือได้ว่า ห้องน้ำชายตามโรงเรียน เป็น "เเหล่งอนุบาลตัวชั่ว"ก็ว่าได้ วัยรุ่นหลายๆคนเริ่มสูบเเละเสพจากที่นี่ เเละ บุหรี่ก็คือ ขั้นปฐม ของทุกๆสิ่ง บางคนหยุดเเค่นั้น เเต่บางคนก็เลยเถิด ..โชคดี ที่ผมไปได้ไม่ไกลกว่านี้   ไอ้ที่คุณเห็นใน ทีวี ประมาณว่า คนที่หัดสูบบุหรี่ครั้งเเรก มักจะไอ เเค๊กๆ ไอ้เรื่องเเบบนี้ กลับไม่เกิดขึ้นกับผม มันหอม และ สุขุมลุ่มลึกเอามากๆ ผมเเค่มีอาการระคายคอนิดๆ ขมปากหน่อยๆ กลิ่นบุหรี่กลบกลิ่นห้องน้ำผู้ชาย(ที่เเสนจะ….)ประกอบกับเเสงเเดดยามเที่ยงที่สาดเป็นลำเข้ามาปะทะกับควันบุหรี่ที่ลอยอ้อยอิ่ง ยิ่งทำให้บรรยากาศในการสูบ เป็นไปอย่างครื้นเครงยิ่งนัก เเม้ว่า มันจะเเออัดไปหน่อย เเต่ก็ … Continue reading

Posted in Uncategorized | 2 Comments

…..

กงล้อเวลา ไม่เคยเหนื่อยล้า หยุดลง หมุนเวียนมั่นคง ดำรงค์อยู่ตลอดกาล ทุกยามค่ำคืน หลายคนยังคอยตื่นตา รอเเสงจากฟ้า ไล่เงามัวพร่า มัวหม่น   ที่สุดของคน ในสายตาของพระเจ้า ชีวิตเหน็บหนาว เเละช่างเเสนสั้นเกินไป คล้ายดังถุลี จากโคนรากถึงปลายใบ ลมจะพัดไป ที่เเห่งหนใด ไม่รู้ทิศทาง   แม้อำนาจ วาสนา พาชื่อเสียงลอยเด่นไป ก็เเค่ฝากความภาคภูมิใจ ไว้ชั่วครั้งคราว เราเป็นเพียง ผู้มาเยือน โลกใบนี้ เเล้วจากไป ไม่มีใคร ครอบครองสิ่งใด….ได้จริงๆ   ที่สุดของคน ที่วนในล้อเวลา เเลกด้วยน้ำตา กับ ราคาของ ความเดียวดาย คงไม่เนิ่นนาน … Continue reading

Posted in Uncategorized | Leave a comment

บทละคร กดขี่ทางเพศ “คืนเปลี่ยว….”

 (ชายวัยกลางคนขับรถเข้าโรงเเรมม่านรูด พร้อมกับหญิงสาวอายุประมาณ 20 กว่าๆ หลังจากที่จอดรถเเล้ว ทั้งคู่ก็เดินเข้าไปในห้อ ปิดประตู จากนั้น พนักงานโรงเเรมก็เคาะประตูห้อง)   พนักงานโรงเเรม   "ชั่วคราวหรือค้างคืน ครับพี่?(ก้มหน้าต่ำๆไม่มองหน้า)   ชายวัยกลางคน     "ชั่วคราวเท่าไหร?"   พนักงานโรงเเรม    "300 ครับพี่ "   ชายวัยกลางคน      "งั้น ชั่วคราวนะ เอาเบียร์สิงห์ มาขวดนึงด้วย ถุงยางกล่องนึง"   (ชายคนนั้น ยื่นเงิน 500 บาทให้พนักงาน เเล้ว พนักงานก็ก้มคำนับอีกรอบ เเละ ปิดประตูห้อง….ชายวัยกลางคน เดินกลับมาที่เตียง ที่มีหญิงสาวนั่งรออยู่ เขานั่งลงข้างๆตัวหล่อน) … Continue reading

Posted in Uncategorized | 2 Comments