Author Archives: polasitaon

“i’ve already turned 40 ” ผมบอกกับ steve ” you still look 25 anyways” เเน่ะ…ปากหมาน ” really! i feel not 40 year old ,thank  you,its sound good, i will cook you steak tonight” ผมเอากะมันด้วย ” of course, you still dress like … Continue reading →

The stats helper monkeys at WordPress.com mulled over how this blog did in 2010, and here’s a high level summary of its overall blog health: The Blog-Health-o-Meter™ reads Wow. Crunchy numbers A helper monkey made this abstract painting, inspired by … Continue reading →

ปี 2010 เป็นปีเเห่งความเจ็บช้ำน้ำใจของครอบครัวเรา ทุกคนเสียหายกันถ้วนหน้า เเละมีสมาชิกในครอบครัวจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผมเชื่อว่า ถ้าเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นกับครอบครัวไหนก็ตาม รับรองได้ว่า ต้องมีอาการผวาเเบบผมเเละคนที่บ้าน โรคประสาทที่เราเป็นพร้อมๆกันเเบบอุปทานหมู่ คือ โรคกลัวเสียงโทรศัพท์ ช่วงก่อนหน้านี้ มีเเต่ข่าวร้าย ใจคอตุ๋มๆต่อมๆทุกครั้งที่มีเสียงมือถือของใครก็ตามดังขึ้นมา  จนมาถึงที่สุดก็อีตอนที่ผมเพิ่งพุ้ยก๋วยเตี๋ยวได้ 3 คำ เเล้วก็ต้องผลักชามก๋วยเตี๋ยวออก เพราะได้ข่าวร้ายจากทางโทรศัพท์  ตามมาด้วยเสียงสะอื้นของเเม่ เเม้ว่า เรื่องมันผ่านไปแล้ว ผมก็ยังคงผวากับเสียงโทรศัพท์ ไม่ใช่เเค่ผม เราเป็นกันหมด ช่วงนั้น เราใช้บริการโหราศาสตร์บ่อยครั้ง ทั้งๆที่เเต่ไหน เเต่ไรไม่เคยคิดที่จะอยากรู้อะไรๆที่ยังไม่เกิด  ทุกๆคำทำนายมักจะมีข่าวดีปนข่าวร้าย บ้างก็คำตอบคลุมเครือ ประเภท “ถ้าคนป่วยยังรอดจนถึงวันเกิด เเสดงว่า จะพ้นเคราะห์”  ป่วยกลางปีที่เเล้ว เเต่วันเกิดของคนป่วยนั้นต้องรอไปจนเดือนเมษาฯปีนี้ เท่าที่เขาทำได้ เขาก็สู้จนไม่ไหวเเล้ว อีกสายหนึ่ง … Continue reading →

ในชีวิตผม ผมเจอมือกลองมาหลายคน ที่ดีๆก็เยอะ ที่บ้าๆ ก็เยอะ ในฐานะมือเบส มือเบสมีความจำเป็นต้อง deal กับมือกลองราวกับหุ้นส่วนชีวิต เป็นเรื่องธรรมดา rhytum section เป็นกระดูกของเพลง ไม่ม่ีไม่ได้ ขนาดเล่นกีต้าร์ตัวเดียว ยังต้องเล่นริทึ่มไปในตัวด้วย จะโซโล่ไฟเเลบเเค่ไหน ถ้าไม่มีริทึ่ม เพลงก็จะหลวมๆ โหยยๆ ผมไม่ใช่มือเบสที่ดี ไม่ได้มาจากสาเหตุที่ว่า เก่งเกินไปจนเล่นล้ำหน้ามือกลอง เอาเเค่เล่นให้ถูกนี่ก็ต้องใช้เวลาในการฝึกพอสมควร ให้นึกถึงกระเดื่องกลองเอาไว้ ตามให้ทันอย่าให้หลุด นี่คือ ทฤษฏีเก่าๆ ที่ผมเคยใช้ ครับ สมัยที่ยังเล่นดนตรีอยู่ ผมถือว่าเป็นคนฟังเพลงน้อยไปหน่อย คือ เเกสองหนจบ ไม่ทวน นอกจากว่า ถ้าเล่นออกมาไม่ผ่านตอนซ้อม อาจจะต้องมีเเก้ไขด้วยการไปเเกะใหม่  เบสไม่เหมือนกลองก็ตรงที่ว่า มันเป็นภาคริทึ่มที่มีเมโลดี้ … Continue reading →

Black Friday คือ อะไร ? เเบล๊ค ไฟร์เดย์ คือ เช้ามืดของวันศุกร์หลังวัน thank giving (วัน ขอบคุณพระเจ้า)เเบล๊ค ไฟร์เดย์ เป็นประเพณีใหม่ๆ ที่เกิดหลัง วันขอบคุณพระเจ้าร่วมศตวรรษเห็นจะได้ วันขอบคุณพระเจ้า เป็นวันรำลึกถึงความใจดีของชาวอินเดียนเเดงที่นำไก่งวงมาให้พวกพริวกริม(ชนผิวขาวที่อพยพ หรือ ถูกเนรเทศมาจากเกาะอังกฤษ)ผู้หิวโหย  โดยกำหนดเอาวันพฤหัสสุดท้ายของเดือนพฤศจิกายน ของทุกๆปี เป็นวันขอบคุณพระเจ้า เเต่ก็น่าเเปลกนะ ทำไมไม่เสือกขอบคุณอินเดียนเเดง ? ส่วน เเบล๊ค ไฟร์เดย์ เป็นประเพณีใหม่ที่มีไว้เอาใจนักช้อปฯโดยเฉพาะ  โดยมักจะเริ่มในช่วงเที่ยงคืน(บางที่ก็เริ่ม ตี5 หรือ 6 โมงเช้า เเล้วเเต่สะดวก) เริ่มที่ไหน? ก้ตามห้าง ตามช้อปปิ้ง … Continue reading →

youtube.com คือ entertentment ง่ายๆที่ผมพอจะหาได้ในประเทศนี้  ดูหนัง ดูละคร ไปยัน มิวสิค วีดิโอ เดิมที ผมใช้ massmedia ตัวอื่น เช่น ทีวี หรือ วิทยุ เเต่พอหลังจากที่ใช้อินเตอร์เน็ทนานๆเข้า ก็เริ่มพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร  ในนี้มีตั้งเเต่ เพลง หนังธรรมดาๆ ไปยันหนังผู้ใหญ่ หาดูกันได้ฟรีๆ ไหนๆก็เสียค่าเน็ทไปเเล้ว ก็ต้องใช้ให้คุ้ม เเต่ make sure ว่า คอมพิวเตอร์มีโปรเเกรมต้านไวรัสที่ดีพอ ก็เป็นอันใช้ได้ บางที มันก็ไม่ถึงขนาดไวรัสหรอก อาจจะเป็น adware ,spyware ไม่ก็ cookie มีสะสมไว้ใน … Continue reading →

เเม่กลับมาทำงานเเล้ว ตั้งเเต่เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา  หลังจากที่ต้องไปดูเเลตั้มที่ราเล่ย์  จนกระทั่งตั้มเสีย เเม่ยังคงอยู่กับโอ๋พักนึง ก่อนที่จะกลับมาทำงาน หลังจากงานศพของตั้มผ่านพ้นไป วันเเรกที่เเม่กลับมา เเม่ยังคงดูปรกติ จนผมนึกภาพไม่ออกว่าเเม่เศร้าเเค่ไหนตอนที่เห็นลมหายใจของตั้มค่อยๆเเผ่วลงๆ เเละหยุดไป ผมรู้เเค่ว่าเเม่ร้องไห้ เพราะเเม่โทรหาผมหลังจากนั้นไม่นาน เเตกต่างจากโอ๋ที่ดูเศร้าสร้อย เเละผ่ายผอมลงไปมาก  ผมเดาว่า เป็นเพราะด้วยวัยวุฒิของคนที่ผ่านร้อน ผ่านหนาวมานานกว่า ซึ่งย่อมจะทำใจได้เร็วกว่า เเละเข้าใจชีวิตได้มากกว่า โอ๋เป็นอีกคนนึงที่ผมรู้สึกสงสารจับใจ  ใครจะไปรู้ล่วงหน้าได้ว่าชีวิตเเต่งงานจะจบลงเเบบนี้ มันโหดร้ายมากสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆที่จากบ้านเกิดเมืองนอนมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่  ปรกติเเล้วชีวิตที่นี่ก็เเทบจะสามารถฆ่าคนดีๆได้ ถ้าใจไม่สู้ อย่างไรก็ดี ผมก็เริ่มเห็นความอ่อนล้าของเเม่ เเม้ว่า เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เเม่ดูจะมี power จากที่ได้พูดคุยกับเเม่ เห็นเเม่บอกว่า จะลองฮึดอีกซักตั้ง ถึงธุรกิจในช่วงนี้จะเป็นขาลง เเต่พวกเราอยู่กันมาได้ตั้ง 12 ปีเเล้ว ทำไมเราจะผ่านมันไปไม่ได้ ยิ่งวันนี้ … Continue reading →

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!

ในขณะที่ผมกำลังจะถึงบ้าน หลังจากที่ออกไปหาอะไรกินนอกบ้านในวันหยุด  มีสายโทรเข้าเครื่องมา  เบอร์ที่ปรากฏหน้าจอ เป็นเบอร์ของตั้ม …..   "มึงอยู่คนเดียวรึเปล่า?" ตั้มถามผม   "เปล่า  มีอะไรเหรอ ?"   "เออ เอาไว้มึงอยู่คนเดียว เราค่อยคุยกัน กูมีอะไรส่วนตัวจะคุยกับมึง"   "คุยตอนนี้เลยก็ได้ นี่ก็ถึงบ้านพอดี …ว่ามาเลย มีอะไร?"   "มึงได้เงินเดือนเท่าไหร่"  ผมงงกับคำถามนี้ เเต่ก็ตอบคำถามไป   "กูอยากให้มึงช่วยเเม่ด้านการเงินมากกว่านี้ ได้มั๊ย" ผมตอบไปว่า ถ้าเเม่เรียกร้องมา ผมก็ยินดี   "เค้าไม่ขอมึงหรอก มึงหยิบยื่นให้เค้าเลย"  ผมก็ตอบตกลง   "อีกเรื่องนึง  มึงดูเเลลูกมึงให้ดีๆ … Continue reading →

วันนี้ ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเลย พยายามทำเพลงต่อ ทั้งในส่วนของเสียงร้อง เเละ กีต้าร์ เเต่ในที่สุดก็ต้องเก็บเครื่อง   ผมพยายามที่จะทำเพลงๆนี้ให้เสร็จ เเต่ก็ต้องยอมรับกับตัวเองว่า ภาวะทางอารมณ์ของผม มันไม่ปรกติ ขาดสมาธิอย่างเเรง เกิดจากจิตใจที่ไม่สงบสุข   ตั้งเเต่ต้นปีนี้เป็นต้นมา ผมเเทบจะไม่ได้หายใจทั่วท้องเลย  มีเเต่ปัญหา มีคนป่วย  ธุรกิจเเย่  ถูกชิงทรัพย์  ครอบครัวเรากำลังถูกทดสอบด้วยอะไรบางอย่าง   อะไรๆผมก็พอทนได้  ถ้าธุรกิจเเย่ เราก็หางานทำใหม่ ทรัพย์สิน เอกสารที่หายไป เราก็ไปทำมันใหม่ซะ เเต่เรื่องคนป่วยนี่สิ ที่ผมกลุ้มใจ ชีวิตคนสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด   วันนี้ ผมเพิ่งกลับจาก ราเล่ย์ เราไปเยี่ยมคนป่วยกันมา คนป่วยมีปัญหาเรื่องอาการอักเสบภายใน  เขาคงต้องเจ็บปวดมากๆ มันคงจะดี … Continue reading →