-
Recent Posts
Recent Comments
polasitaon on อู๊ด วัฏจักร Picha krabi on อู๊ด วัฏจักร polasitaon on ้เวที polasitaon on อู๊ด วัฏจักร P Phuphan on อู๊ด วัฏจักร Archives
- January 2011
- December 2010
- October 2010
- September 2010
- August 2010
- July 2010
- June 2010
- May 2010
- April 2010
- March 2010
- February 2010
- January 2010
- December 2009
- November 2009
- October 2009
- September 2009
- August 2009
- July 2009
- June 2009
- May 2009
- April 2009
- March 2009
- February 2009
- January 2009
- December 2008
- November 2008
- September 2008
- July 2008
- June 2008
- May 2008
- April 2008
- March 2008
- February 2008
- January 2008
- December 2007
- November 2007
- October 2007
- September 2007
- August 2007
- July 2007
- June 2007
- May 2007
- April 2007
- March 2007
- February 2007
- January 2007
- December 2006
- November 2006
- October 2006
- September 2006
- August 2006
- July 2006
Categories
Meta
Monthly Archives: November 2008
ผันผ่าน คืนเเละวัน
(กทม.,บ่ายวันหนึ่ง ในฤดูหนาว เมื่อ 13 ปีก่อน) ผมชงกาเเฟถ้วยเเรกของวันนั้น ถ้วยกาเเฟจับไปด้วยคราบคาเฟอิน มันเป็นถ้วยกาเเฟสำหรับผู้โดยสารของการบินไทย ด้านนอกสีเทา ด้านในสีขาว ผมได้มันมาจากไอ้โจ เพื่อนร่วมห้อง พนักงานต้อนรับของสายการบิน จริงๆเเล้ว ถ้วยกาเเฟเเบบนี้เป็นวัสดุที่ต้องทิ้งเลยหลังจากที่ใช้ไปแล้วครั้งเเรก ต้องไม่มีครั้งต่อไป (no reuse)เเต่ผมไม่เคยใส่ใจ ยังคงใช้มันไปเรื่อยๆ ตายก็รู้เองล่ะ ผมถือถ้วยกาเเฟมาตั้งไว้บนวิทยุเครื่องเก่า ยี่ห้อ silvano เสียบสายเเจ๊คเข้าไปพ่วงต่อไปยังเบส washburn สีเขียวกลางเก่า กลางใหม่ ผมกำลังจะเริ่มวันใหม่เหมือนเช่นวัตรปฏิบัติที่ทำเสมอมา วิทยุโบราณตัวนี้ กับ เบส เป็นสมบัติมีค่า(หมายถึง เอาไปจำนำได้)ทั้งหมดที่ผมมีอยู่ มันเป็นวิทยุ 2 หัวเทป เเละ สามารถจะเป็น เเอมป์พลิไฟเออร์ ในตัวเดียวกัน … Continue reading
Posted in Uncategorized
2 Comments
ผ่านพบ ไม่ผูกพัน
ผมชอบกลางคืนมากกว่ากลางวัน ผมเห็นความเคลื่อนไหวบางอย่างในความสงัด เห็นความสงัดในความอึกกระทึก มุมมืดที่อันตราย เเละน่าตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน สิ่งที่ไม่น่าไว้วางใจ เเต่หอมหวานล่อเเมลงอยากรู้อยากเห็นให้เข้าไปดอมดม ……ผมเป็นเเมลงกลางคืนอีกชนิดหนึ่ง เเต่ถูกเรียกว่า คนกลางคืน ผมมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้ามากกว่ารอยปมขมวดบนคิ้ว ทำไมน่ะเหรอ? เพราะใบหน้าที่เคร่งเครียด เป็นเกราะ….ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า เป็นกำเเพงที่คอยกั้นขวางมิตรภาพของคนกลางคืน ผมยิ้มได้ เเม้กระทั่งในเวลาที่เครียดจนเเทบบ้า เงินเหลือติดกระเป๋า 5 บาท ผมถูกช่วงเวลากลางคืนหล่อหลอมให้ลวงโลก ผมหลอกได้เเม้กระทั่งตัวของผมเอง ทุกคืน บนเวที ผมมักจะจ้องไปที่กลุ่มคนดู ที่กำลังเสพสุขกับเพลง เหล้า เเละ เพศตรงข้าม ผมยิ้มให้เขา ผงกหัวทักทาย ถ้ารู้จักกันเป็นการส่วนตัว ผมก็จะไหว้ ถ้าผมถือเเก้วเหล้าอยู่ ผมก็จะยกขึ้นมา เเละ cheer! ดื่มเพื่อเป็นเกียร์ติเเด่ผู้มีอุปการคุณทุกท่าน นักดนตรี … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
ปัญหา
ปัญหามีไว้เเก้ …..เผชิญกับปัญหา…วลีเก่าๆ คำคมเชยๆ ใครๆก็เคยได้ยิน ฟังดูคล้ายกับว่า มันเป็นวลีสำหรับผู้ที่ไม่มีปัญหากำลังให้ทางออกกับผู้ที่กำลังมีปัญหา เเหงล่ะ มันไม่ใช่ปัญหาของเขา เขาก็คงจะตีฝีปากได้ตามสะดวก มันก็เลยทำให้ผมเบื่อที่จะไปปรึกษาใคร ปรึกษาไปก็ไม่ได้ทางออก เผลอๆจะได้ยินเรื่องส่วนตัวของบรรดาท่านที่ปรึกษาเเทน….บางที กำลังเครียดเเทบบ้า ยังต้องมาฟังท่านผู้สันทัดกรณีบรรยายสรรพคุณ ไอ้พวกต่อมกาละเทศะชำรุด เชื่อได้เลย ในที่สุด เีราเองนี่เเหละ ที่จำเป็นต้องเผชิญหน้ากับปัญหาตามลำพัง เเละ โดดเดี่ยว เหมือนกับถูกโยนขึ้นไปบนเวที มีปัญหาชื่อ ไมค์ ไทสัน กำลังยืนรออย่างกระเหี้ยนกระหือ พร้อมกับคนดู ที่ยืนเชียร์อยู่ข้างล่าง บ้างก็ปากเก่งทำเป็นสอนมวย บ้า่งก็รอดูเราโดนน๊อคเอ๊าท์ เเละ ถ้าเราโดนน๊อคเอ๊าท์ ยังมีหน่วยซ้ำเติมรอจิกเราอยู่ อย่างใจจดใจจ่อ ผมไม่ได้กำลังจะบอกว่า เวลามีปัญหา อย่าไปปรึกษาใคร เเค่อยากจะบอกว่า อย่าเอาเเต่วิ่งโร่ไปหาที่ปรึกษา เริ่มที่ตัวเราเองก่อน … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
ทำเพลง
เพื่อนๆบางคนอาจจะทราบว่า ผมเป็นนักเเต่งเพลงสมัครเล่น เป็นนักเเต่งเพลงอนาถาที่ไม่มีทีม มีเเต่อุปกรณ์ล้าสมัยในห้องนอน กับมือ เเละ หัวสมอง ผมไม่ได้กำลังจะพยายามบอกอะไรที่ฟังดูคล้ายๆ คำคมของพวกนักสนุ๊กเกอร์ ที่ว่า "เซียนอยู่รู หมูอยู่ตึก" เพราะผมเป็น หมูอยู่รู (ฮา) ปัญหาของผมมันไม่ได้อยู่ที่อุปกรณ์เป็นหลัก มันอยู่ที่ มือ กับ สมองต่างหาก จะให้ทำเพลงเเจ๊ส ก็คงจะยากเกินไป จะให้ทำเร๊กเก้ ก็คงไม่ใช่ เพราะไม่เคยเล่นเป็นเรื่องเป็นราว หรือ จะให้ทำเป็น เวิร์ลด มิวสิค นี่ก็พอเลย ทำไม่ได้หรอก ทั้งชีวิต เคยเล่นเเต่ ร๊อค เเถมเป็นร๊อคที่ตกสมัยไปแล้ว ประมาณยุค 70s-80s ผมเคยถามไอ้โอ๊ค ว่า ทำเพลงเเบบไหนถึงจะดี….มันตอบว่า … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
ทำไมต้องเป็น Obama
เเละเเล้ว ผลการเลือกตั้งก็ออกมาตามความขาดหมาย Arac Obama คือ ประธานาธิปดี คนใหม่ของสหรัฐอเมริกา เเละ เป็นประธานาธิปดีผิวสี คนเเรกของประวัติศาสตร์การเมืองของอเมริกา ทำลายสถิติการครองประเทศของชนผิวขาวในรอบ 200 กว่าปี!!!! อารัค โอบาม่า ปรากฏตัวด้วยภาพลักษณ์ของนักสิทธิมนุษยชน ที่มีเป้าหมายชัดเจนในการลดช่องว่าง ลดการเเบ่งเเยกที่มีมาช้านานในสังคมอเมริกัน เเละ ประชาคมโลก เเต่อย่างไรก็ดี มีเงาจางๆของลัทธิสังคมนิยม (socialism)ทาบทับอยู่บนเป้าหมายหลัก คือ การสร้างสันติภาพ ทำไมต้องเป็น โอบาม่า? ก่อนหน้านี้ เคยมีคนผิวสีเข้าร่วมเป็น candidate อยู่บ้่าง อย่างเช่น สาธุคุณ เจสซี่ เเจ๊คสัน เเต่ทำไม ถึงไม่ได้ ? ผมเดาเอาว่า เป็นเพราะนโยบายของ … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
ทำหล่อ
การทำหล่อ เป็นเรื่องที่ยากมากสำหรับคนอย่างผม ผู้ชายคนไหนไม่อยากหล่อล่ะ มันก็อยากกันทุกตัวน่ะเเหละ บางคนอาจจะไม่หล่อ เเต่ต้องอาศัยว่ารู้จักเเต่งเนื้อเเต่งตัวหรือไม่ รู้จักทำอะไรให้เข้ากับบุคคลิคของตัวเอง ไม่ใช่ว่า ผิวดำเป็นเหนี่ยง เเต่กระเเดะใส่เสื้อเเดงเป็น นปช. ไปซะงั้น ย้อนกลับมาที่ตัวผมเอง ผมน่ะมีหรือที่จะไม่เคยพยายามทำหล่อ เคยสิครับ ไปเมืองไทยครั้งล่าสุด ผมกระเเดะใส่ 7 for all mankind jeans ขาฟิตเปรี๊ยะตามแบบ หนุ่ม metro sexual เเต่ดูยังไงก็ไม่เข้ากับหุ่นของตัวเอง พุงมันก็ป่องเอาๆ ประกอบกับผิวที่ไม่ขาวนัก ผมก็เลยเข้าข่าย อ้วนดำ ไปโดยปริยาย อันที่จริงเเล้ว การทำหล่อไม่ได้หมายความว่า ต้องเเต่งตัวหล่อสำอางค์เสมอไป มันขึ้นอยู่กับรูปร่าง บุคคลิค คนที่ in shape … Continue reading
Posted in Uncategorized
2 Comments
i will write a song
I will write a song for the world. For you all ,whether you’re guys or girls. Just enjoy yourself,at the time ,you hear. I will share you guys all my love. Turn it lound,let it get on your nerve. Shake … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
โลกสีเทา ของ ต้อม ยุทธเลิศ
เมื่อซัก 10 กว่าปีก่อน ผมจัดได้ว่าเป็นคนที่ดูหนังเยอะมากคนหนึ่ง อาจจะเป็นไปได้ว่า เพราะผมมีเวลาเยอะเเยะเหลือเฟือในช่วงกลางวัน เเถมหลังเลิกงานในตอนดึกๆ ผมก็ยังอุตส่าห์หาวิดิโอมาดู หนังเรื่องไหนที่เขาว่ากันว่าดี ผมก็ไปเ้สาะหามาดูจนได้ เผลอๆวันนึง ผมดูหนังในโรงหนังยังไม่พอ ผมยังหาหนังมาดูในห้องนอนอีก ผมรู้จัก สไปซ์ ลี ผู้กำกับอหังการ์ผิวสี ,มาร์ติน สคอร์เคซี่ ผู้กำกับหนังมาเฟียชั้นดี อย่างเช่น the good fella ,casino สตีเว่น สปีลเบอร์ก เจ้าชายเเห่งโลกเซลลูลอยด์ ,จางอี้โหมว หนึ่งใน ผู้กำกับ รุ่น ที่ 5 จากจีนเเผ่นดินใหญ่,หว่องคาไว (หวังเจียเหว่ย)ผู้กำกับอัจฉริยะจาก ฮ่องกง,หรือ คุโรซาว่า ปรมจารย์ บนเเผ่นฟิลม์ … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment
วิกฤติการณ์น้ำมันเมื่อเดื กับ คนจีนเเละ อินเดีย
รถจำนวนร่วม 100 คัน กำลังเข้าเเถวรอคิว จากถนน pineviwe-mathew เพื่อที่จะเข้าไปจอดเทียบท่าเติมน้ำมันหลังจากข่าวลือได้กระจายออกไปว่า ..น้ำมันกำลังจะขึ้นราคา ด้วยสาเหตุจาก พายุเฮอริเคน ที่กำลังถล่มอ่าวเม๊กซิโก ที่เป็นฐานการผลิตน้ำมันเพื่อผู้บริโภคทางตอนใต้ของประเทศ ทำให้การขุดเจาะน้ำมันต้องชะงัก เกิดการกักตุนน้ำมันกันขึ้น เเถมราคาน้ำมันที่ปล่อยลอยตัว ทำให้พ่อค้าคนกลาง (second man)ขึ้นราคาน้ำมันโดยพลการ ส่วนใหญ่เป็นพวกชาวอินเดีย เสียด้วย คนอินเดียทำการค้าไม่เป็น เเต่ชอบทำการค้า ประเภทโกงหน้าด้านๆ หรือ ปล้นกลางเเดดนี่เเหละ ถนัดนัก ถ้าจะให้ไปค้าขายอย่างอื่นคงจะยาก เลยต้องมาค้าน้ำมัน เพราะมันเป็นของตายที่ทุกคนต้องใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่คนมีรถยนต์เป็นตีน เเบบอเมริกา เดิมที เรื่องค้าขายต้องยกให้คนจีน นอกจากความขยันที่มีมโดยสายเลือดเเล้ว คนจีนยังคล่องเเคล่วในเรื่องของการตลาด เรื่องค้าขายอาหารก็ไม่เลว ร้านอาหารจีนเลยเป็นสิ่งที่ทุกๆเมืองใหญ่ต้องมี เผลอๆ จะมี ไชน่า … Continue reading
Posted in Uncategorized
Leave a comment