กลับบ้านเเบบประหยัด เเละ สบาย

การกลับเมืองไทยเป็นเรื่องใหญ่ เพราะต้องใช้เงินมาก เเถมต้องจองตั๋ว เตรียมข้าวเตรียมของ อีกทั้งการหาซื้อของฝาก เเละ การโดนฝากซื้อของ ซึ่งอาจจะนำมาซึ่งปัญหาในภายหลัง

 

ผมเคยอ่านเรื่องของคนไทยคนหนึ่งในอเมริกา เขาบอกว่า เคยมีคนฝากให้เขาเอา เครื่องขูดมะพร้าว ส่งไปอเมริกา…ไอ้คนวานนี่ก็บ้า บวกกับไร้มารยาทอย่างเเรง มันไม่ได้นึกถึงใจคนหิ้วเลย ไหนจะต้องไปตอบคำถามกับ ศุลกากร (customs)ไหนจะต้องหิ้วกันไหล่กิ่ว หลังเเอ่น

 

พวกฝากซื้อของนี่ก็อีกประเภทหนึ่ง ที่ผมพยายามจะหลีกเลี่ยง ถ้าไม่ซื้กันจริงๆ ผมไม่รับปากเด็ดขาด เเต่มีอยู่ 2 สิ่งที่ผมจะไม่รับปาก ไม่ว่าจะซี้กันเเค่ไหน สิ่งเเรกคือ มือถือทุกๆชนิด (ช่วงนี้ต้อง Iphone) อย่างที่สองคือ กางเกงยีนส์ ของผู้หญิง ถ้าใครมาวานผมให้หา 2 สิ่งนี้ ผมด่ายันโคตร

 

ทำไมถึงไม่รับฝากซื้อ มือถือ กับ กางเกงยีนส์ ของผู้หญิง? สำหรับมือถือนั้น ผมขออธิบายว่า ที่ประเทศนี้ ไม่มีการขายเครื่องเปล่าๆ หรือ ถ้ามี ก็เเพงมากๆ ไม่ก็ต้องไปหาตามเวป ebey เหตุผลที่เขาไม่ขายเครื่องเปล่า ก็คือ เขาต้องการขายบริการของเครือข่ายโทรศัพท์(provider)ด้วย โทรศัพท์เครื่องก่อนหน้านี้ของผม ผมขอมาฟรีๆด้วยซ้ำ เเต่ผมต้องใช้เครือข่ายนี้เป็นเวลา 2 ปีเป็นอย่างน้อย ถ้าอยากจะยกเลิกสัญญา ผมต้องจ่ายเงินจำนวนนึง เพื่อทำการ break contract  สรุปก็คือ เค้าเน้นขายบริการเเบบมัดมือชก ไม่ได้เน้นขายเครื่อง ส่วนคนที่หิ้วมือถือกลับไปขายที่เมืองไทยได้ เเสดงว่า ถ้ามันไม่หนีสัญญาของเขา มันก็คงจะไปหาเครื่องเปล่าตามเวป e-commerce เช่น ebey

 

สำหรับ กางเกงยีนส์ สำหรับผู้หญิง นั้น ปัญหาของมันคือ เรื่องของ ไซส์ ผมไม่ได้หมายความว่า ตูดของสาวๆที่นี่ใหญ่กว่าตูดสาวไทย เเต่ปัญหาของมันก็คือ เลขบอกไซส์ ถ้าคุณไปซื้อยีนส์บ้านเรา มันจะง่ายกว่า เเค่บอกเอว บอกสะโพก จบ…เเต่ที่นี่ เค้ามีตั้งเเต่ไซส์ 0 จนถึงไซส์ไหนผมก็ไม่รู้ รู้เเค่ว่า ไม่ใช่ ไซส์ 25,26,27,28 ฯลฯ เหมือนบ้านเรา ผมยังไม่รู้เลยว่า ไซส์ 0 หรือ ไซส์ 5 เท่ากับขนาดเอวเท่าไหร่ เเถมเเต่ละยี่ห้อ ก็ขนาดต่างกัน ไซส์ 12 ของ Levi’s ก็อาจจะไม่เท่ากับ ไซส์ 12 ของ Arbercrombie jeans  ไม่เหมือนกางเกงยีนส์ของผู้ชาย ที่ใช้ตัวเลขไซส์ตามขนาดเอว เเละ ความยาวของขา

 

นอกจาก เรื่องการหาของฝากเเล้ว เรื่องตั๋วก็เป็นเรื่องสำคัญอีกอย่างหนึ่ง ฤดูกาล เป็นตัวเเปรของราคาตั๋ว รวมไปถึงวันที่ออกเดินทาง ถ้าคุณเดินทางในช่วง high season (ตั้งเเต่ ปลายเดือน พฤษภาคม – ปลายเดือน กันยายน )คุณจำเป็นต้องจ่ายเเพง เพราะเป็นฤดูท่องเที่ยว ยิ่งถ้าติดต่อซื้อตั๋วกับเอเย่นต์ ยิ่งไม่ต้องห่วง เเพงโคตรๆ

 

ผมมีทางเลือกใหม่คือ ซื้อตั๋วออนไลน์ วิธีซื้อก็เเค่เข้าไปใน google.com เเล้วก็พิมพ์คำว่า flight to bangkok ลงใน search engine เเล้วก็ คลิ้ก คุณก็จะเห็นโผล่มาเป็นพรืดเลย สำหรับราคาตั๋วออนไลน์เนี่ย มันจะคล้ายๆราคาหุ้น บางทีราคาก็ลงต่ำถึง $700-900 ซึ่งถือว่าถูกมากๆในช่วงฤดูท่องเที่ยว (ถ้าติดต่อเอเย่นต์ จะเจอเล่นไม่ต่ำกว่า $1,000- 1,400 !!)คุณต้องช้อนซื้อเอาในเวลาที่หุ้น เอ๊ย!! ราคาตั๋วมันลง อะไรเป็นปัจจัยให้มันขึ้นได้ ลงได้ ผมก็ยังไม่ทราบเเน่ชัด เอาไว้รู้เเล้วจะมาบอก

 

วันเดินทาง ก็มีส่วนด้วยในเรื่องของราคาตั๋ว ถ้าคุณออกเดินทาง หรือ กลับมาอเมริกาในวัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เเละ จันทร์ ตั๋วจะมีราคาสูง เพราะวัน ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เป็นช่วงสุดสัปดาห์ เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวเเห่กันออกเดินทาง ส่วนวันจันทร์ เป็นวันเริ่มต้นของสัปดาห์ในการทำงาน ทำธุรกิจ ….ตรงนี้ทำให้สายการบินฉวยโอกาสใน demand ของผู้บริโภค ขึ้นราคามันเสียเลย เป็น trick ที่น่าเกลียดมากๆ 

 

ส่วนใหญ่ คนไทยในอเมริกาจะมีที่พักกันอยู่เเล้วที่เมืองไทย ผมไม่เคยไปนอนพักโรงเเรมเลย ไปพักตามบ้านญาตินี่เเหละ ซื้อข้าวซื้อของไปฝากเขาหน่อย ถ้าไปพักโรงเเรมล่ะก็ อ้วก ครับท่าน เเละ พยายามหาบ้านญาติที่มีเเอร์ ไม่งั้นไม่ต้องนอนกันล่ะ  หน้าร้อนในเมืองไทย ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลย ผมอยู่ที่นี่ ผมอาบน้ำวันละ 2 ครั้ง เเต่ที่เมืองไทย ผมอาบวันละ 7 ครั้ง เพราะผมขี้ร้อน พอตื่นนอนมาก็อาบเลย ถ้าต้องรีดผ้า ผมพยายามจะรีดก่อนอาบน้ำ ไม่งั้นต้องวนในห้องน้ำไม่ต่ำกว่า 3 รอบ พออาบน้ำเสร็จ ต้องไปรีดผ้า พอรีดผ้าเสร็จ เหงื่อก็ออกท่วมตัว จำต้องไปอาบน้ำอีก พอมาใส่เสื้อ เสื้อก็ดันร้อนอยู่ เพราะเพิ่งรีดมา ก็ต้องถอดออกก่อน ระหว่างที่รอ เหงื่อก็ยังคงไหล ต้องไปอาบน้ำอีกรอบ กว่าจะออกจากบ้านได้ ก็ปาเข้าไปเที่ยง พอโดนเเดดได้ไม่นาน เหงื่อก็ออกอีก เเต่คราวนี้ออกมานอกบ้านเเล้ว ก็ต้องทนเหนียวตัวไปก่อนพักนึง ก่อนที่จะขึ้นเเท๊กซี่ที่มีเเอร์เย็นๆ เเต่ก็มีที่เคยเจอเเท๊กซี่เเอร์เสีย ต้องเปิดกระจกตลอดทาง เเถมมีเเต่ลมร้อนโชยมา….เวรกรรม

 

ถ้าเลือกได้ ผมอยากเดินทางในฤดูหนาว เเต่มันดันเป็นช่วงที่ทางร้านกำลังทำเงิน เพราะไม่มีใครไปไหน หรือบางทีก็มีคนกลับมาเยี่ยมบ้านในช่วงคริสมาสต์ ผมก็เลยไปไม่ได้ เเต่ก็เคยไปมา2หน ช่วงหลัง วัน Valentine’s day (วัน Valentine’s day ห้ามไปไหนเด็ดขาดเพราะทางร้านยุ่งมากๆ)อีกครั้งหนึ่ง ผมไปเมืองไทยในช่วงเทศกาลลอยกระทง ….ช่วงหลังวาเลนไทน์ ยังคงเป็นหน้าหนาวของที่นี่ เเต่ที่เมืองไทยกลับร้อนระอุ โดยเฉพาะใน กทม. ลองคิดดู…ในขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่บนเครื่องที่เดินทางจาก Charlotte บินขึ้นไปทางเหนือที่ Detroi,Michigan เพื่อไปต่อเครื่องที่ ดีทรอย ผมยังเห็นทะเลสาปมิชิเเกนกลายเป็นน้ำเเข็งยาวสุดลูกหูลูกตาอยู่เลย เเต่พอถึง ดอนเมือง(เมื่อซัก 5-6ปีก่อน สุวรรณภูมิยังไม่เสร็จ) พอพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเปิดประตูเท่านั้นเเหละ ผมรู้สึกได้ทันทีว่าถึงบ้านเเล้ว เพราะลมร้อนอ้าวโชยเเผ่วๆเข้าที่ใบหน้า พัดพาความร้อนปนชื้นเข้ามา เล่นเอาถอดเสื้อเเจ๊คเก็ตเเทบไม่ทัน

 

ส่วนปีที่มาในช่วงลอยกระทง เป็นช่วงที่กำลังดีเลย บ้านเราอากาศกำลังสบาย ไม่ร้อน ไม่หนาว เเต่ถ้าไม่จำเป็น ผมก็ไม่ค่อยจะอยากไปเท่าไหร่ เดี๋ยวคนที่ร้านเขาเดือดร้อนกัน

 

ก็เลยต้องโผล่ไปเมืองไทยตอนหน้าฝนทุกทีไง….ไม่เป็นไรหรอก อยู่มาเเต่อ้อนเเต่ออก