ใน ความเป็น “ผม”

 ผมเคยบอกกับตัวเองว่า ถ้าผมหมดมุก ผมจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับความเป็นตัวเอง เเบบที่ผมเป็น ซึ่งก่อนหน้านี้ ผมอาจจะเคยเขียนอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับตัวเองอยู่บ้าง เเต่มันก็ไม่ใช่เเบบเจาะลึก

 

อาจจะเป็นเพราะ ผมคงจะกลัวว่า ถ้าใครดันหลงมาอ่านเข้า อาจจะตั้งคำถามกับตัวเอง(หรือกับผม)ว่า "เเล้ว มันสำคัญตรงไหน?"ผมก็เป็นเเค่ผม เป็นเเค่ ไอ้อ้น ชายไทยธรรมดา ที่มีชีวิตเเบบธรรมดาจริงๆ เเต่ก็อย่างที่บอกน่ะเเหละ ผมหมดมุก เลยกลับมามองย้อนดูตัวเองบ้าง เผืิ่่ออาจจะมีอะไรทีเเปลก ที่คุณควรระวัง(ฮา)

 

อันความเป็น "ผม" ของผม มันก็คงเหมือนกับ การที่คุณ คือ "คุณ" นั่นเเหละ ถ้าเรามองภาพของคนๆหนึ่งจากมิติๆเดียว เราก็อาจจะเห็นเเค่นิสัยพื้นๆ เช่น อาจจะขี้โมโห ใจดี ตลก นักเลง อ่อนหวาน ฯลฯ หลากหลายในความเป็นมนุษย์ เเต่ถ้าเรามองกันให้ลึกซึ้ง คนๆหนึ่ง มีอะไรมากกว่าที่เราคิดเยอะเเยะ

 

ถ้าถลกความเป็น "ผม" ออกมา คุณก็จะได้เห็นอะไรที่มันเเปลกประหลาดเหมือนๆกับคุณ (งงมั้ย?) คนทุกคน มี untold story
ที่ไม่อยากเปิดเผย เเต่เอาเถอะ ไหนๆผมก็หมดมุกเเล้ว ผมก็ขอถลกสันดาน กำพืดส่วนบุคคลให้คุณอ่านกันเล่นๆ เผื่ออาจจะมีอะไรซ้ำๆกับคุณบ้าง

 

ผม…เป็นคนปากดี ปากหวาน เเต่ด่าเก่ง

 

ผม…เป็นคนน่ารัก ใจอ่อน เเต่บางครั้งก็อำมหิตจนเเทบไม่น่าเชื่อ

 

ผม…กลัวบาป เเต่ ทำบาปบ่อย

 

ผม…เป็นคนบ้ากาม ตัณหาจัด

 

ผม…เป็นคนตลกโปกฮา

 

ผม…เป็นคนอ่อนเเอในบางครั้ง

 

ผม…เกลียด ต้มข่าไก่ (เพราะเคยอ้วกเเตกในขณะที่กำลังเมาหมา เเละก่อนหน้านั้น ผมกินต้มข่าไก่)

 

ผม…เป็นผู้ฟังที่ดี

 

ผม…รักดนตรี

 

ผม…อยากเป็นนักเเต่งเพลง

 

ผม…ปวดขี้หลังอาหารกลางวันเสมอ

 

ผม…ชอบลอกหนังปลาทู ก่อนจะทอด

 

ผม…กลัวงู

 

ผม…สะสมหนังเอ๊กซ์

 

ผม…โกหกเก่ง

 

ผม…ไม่เจ้าชู้ เเต่ ใจง่าย

 

ผม…รักหมา

 

ผม…ไม่นับถือใครซักคนด้วยวัยวุฒิ

 

ผม…ไม่ชอบทะเลาะ เเต่ มักจะมีคนมาทะเลาะด้วย (แปลกเนอะ?)

 

ผม…ชอบนอนกลางวัน นอนในรถ

 

ผม…ชอบใช้เวลาอยู่คนเดียวในตอนกลางคืน ช่วงดึกๆ

 

ผม…สามารถที่จะเกลียดใครซักคนได้ขนาดไม่ไปเผาผีกันเลย เเม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นญาติพี่น้องของตัวเอง

 

ผม…กลัวตาย

 

ผม…ชอบ เช เกวาร่า

 

ผม…เกลียด มือถือ ของ ซัมซุง

 

ผม…เจ้าเล่ห์ เเต่บางครั้งก็โง่หมาไม่เเดก

 

ผม…ชอบดมตดของตัวเอง

 

ผม…มักจะหิวบ่อยๆ หลังตีสี่

 

ผม…ชอบทะเล

 

ผม…ชอบอาหารทะเล

 

ผม…มักจะทำให้คนที่อยู่ใกล้ๆตัวเดือดร้อน เพราะต้องโดนผมใช้ให้เกาหลัง

 

ผม…ขับรถไม่เป็น

 

ผม…ชอบบีบสิว

 

ผม…ไม่ค่อยมีสิว

 

ผม…หน้าใหญ่ ใจโต

 

ผม…แอบงก เเต่ไม่ค่อยมีใครรู้

 

ผม…ไม่ชอบผู้หญิงพรหมจรรย์

 

ผม…เเก้ผ้านอนทุกคืน

 

ผม…ไม่ชอบขัดใจใคร

 

ผม…ไม่ชอบคนขี้หมั่นไส้

 

ผม…ไม่ทะเลาะกับผู้หญิง ถ้าไม่จำเป็น

 

ผม…ก้าวร้าวบางครั้ง ในอินเตอร์เน็ต

 

ผม…ดื่มกาเเฟวันละ สามถ้วย เป็น ดีเเคฟ ซะหนึ่งถ้วยก่อนนอน

 

ผม…หยุดดื่มเหล้ามาซักพักเเล้ว เเต่ เสือกชอบซื้อเบียร์มาตุน(บ้า)

 

ผม…ซื้อบุหรี่ครั้งละ 1carton ไม่ชอบซื้อปลีก

 

ผม…สูบบุหรี่เมนทอล

 

ผม…อยากเป็นกีต้าร์ฮีโร่ เเต่ ฝึกยังไง นิ้วก็ไม่ไวเหมือนชาวบ้านเค้า

 

ผม…ชอบเเกล้งลูก

 

ผม…เป็นพ่อที่น่ารัก เเต่ขี้ตืด

 

ผม…เป็นคอมมูนิสต์

 

 

 

                                             ฯลฯ

 

อาจจะ ดีเทล ไปนิดนึง เเต่มันก็คือ "ผม"…….

 

ผมรู้จักตัวเองดี เลยเป็นผลพวงให้ผมไม่เคยหลอกตัวเอง เเต่ไม่ได้หมายความว่า ผมจริงใจสุดโคตร ผมออกจะเสเเสร้งบ่อยๆ (เพราะนั่นมันคือ การหลอกคนอื่น ฮ่าๆๆๆ)เเต่อย่างน้อยถ้าเรารู้จักตัวเอง เราก็จะรู้ศักยภาพของตัวเอง ก่อนที่เราจะทำอะไรก็ตามเเต่ ถามตัวเองก่อนว่า "เรา อยู่ถูกที่ ถูกทางรึเปล่า" บ่อยไป ที่ผมเห็นคนที่ตัดสินใจพลาด เพราะไม่ประมาณตัวเอง

 

ก่อนจะจบ บล๊อก นี้ ผมก็ขอร้องคุณๆทุกคนว่า อย่าเลิกคบผมนะ (ฮา) ไม่ว่า ผมจะมีนิสัยพิลึก พิลั่น หรือ น่าเบื่อ ยังไงก็ขอให้คบผมต่อไปก็เเล้วกัน อุตส่าห์เเบไต๋ เเล้วนะเนี่ย เอาเป็นว่า ถ้าผมกล้าบอกคุณว่า ความเป็น "ผม" คือ อะไร ผมก็คงจะจริงใจกับคุณในระดับนึงล่ะน่า (เนอะๆๆๆๆๆ?)